woensdag 22 januari 2014

Moeilijk persoon....


Porselein

Opeens heb ik het weer. Het zijn van die vlagen...
dat ik ieder momentje die ik vrij kan maken aangrijp om te lezen....te lezen terwijl ik eet, terwijl ik koffie drink, snel een bladzijtje (of meer) tussen het opvouwen van de was en het stofzuigen door, voordat ik naar bed ga enz, enz.
Eerlijk gezegd ben ik geen "makkelijke lezer"in die zin dat een boek mij moet boeien. En niet pas aan het einde, maar graag toch wel snel. Maar als het dat doet, tja, dan blijft het dus schipperen tussen huishoudelijke taken, mijn blogverslaving ( ???? ) en dus dat boek....

Nu heb ik niet een bepaald genre wat ik dan zo leuk vind. Vorige week was ik verslingerd aan een chicklit wat zich afspeelde in Amsterdam. Leuk maar ook emotioneel geschreven. Het enige minpuntje waren de regelmatig terugkerende drukfouten. Twee dezelfde woorden in één zin bijvoorbeeld. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken.

En nu is het Porselein van Bettina Drion. Wauw, de sfeer die er in voorkomt spreekt me enorm aan. Waarom? Nou eigenlijk vooral omdat het akelig dichtbij mijn al langer sudderende idee voor een verhaal komt.

Komt daar dus automatisch de vraag weer bij naar boven: zal ik dan toch? Zal ik dan toch dat verhaal gaan schrijven. Het verhaal waar ik al meerdere keren aan begonnen bent maar iedere keer toch niet weet of ik wel genoeg weet over die tijd. Of ik niet veel meer politieke onderbouwing moet hebben....of het niet te ingewikkeld is, of het plot wel goed doordacht is, of......
(En eigenlijk ben ik nu met een compleet ánder verhaal bezig.)

Zucht....ik ben geen makkelijke lezer maar dat geldt blijkbaar ook voor het schrijven.... ;-)

vrijdag 10 januari 2014

Schrijven en muziek

Voor mij is muziek nauw verbonden met schrijven...
Het zijn vaak mooie nummers die in mijn hoofd een compleet verhaal laten ontstaan. Woorden die dus snakken naar geschreven te worden.

Terwijl ik schrijf vind ik het heerlijk om muziek aan te hebben staan die mij in de juiste stemming brengen.

En, zoals al eerder vermeld...het is nu zelfs zo erg dat ik mijn verhaal zie als musical....juist, mét muziek dus én acteertalent :-)

Vandaag een concertje voor kinderen meegemaakt. Een vijftal enthousiaste mensen speelden voor basisschoolleerlingen in een kerk om hen gevoel voor muziek mee te geven....het had in de verste verte niets met schrijven te maken. En waar ik op dat moment gewoon muziek hoorde....vroeg de dame aan de kinderen of ze wilde luisteren naar een hartslag in de muziek. Of er werd verteld dat een rietstengel niet verliefd werd....huh...hoe klinkt dat dan?  :-)


Maar toen ik naar huis reed, borrelden flarden aan verhalen naar boven. Begon er binnen in mij iets weer te
kriebelen dat ik die pen moet pakken en moet gaan schrijven...Nee, geen rietstengels of hartkloppingen...maar over een leven in een grote stad. Een verhaal van eenzaamheid of van enig andere psychologisch getint iets...  Vraag me niet waarom....

Maar stiekem was er ook weer de kriebel om op een andere manier met die emotie om te gaan...Schilderen? Of toch gewoon ook met muziek....

Maar ja...tekenen is niet mijn sterkste kant en musiceren...mm. ik kom niet veel verder dan een akkoordje of drie op de gitaar en een liedje of twee op het orgel....

Ooit , in een ver kinderverleden, is mij gepoogd orgel te laten spelen, wat absoluut geen succes was. De gitaar was mijn eigen keus jaren later. En soms, heel soms, pak ik hem weer om het toch weer te proberen. Want ja, ergens huist er toch een "hippie" in me, die droomt van kampvuren en gitaarmuziek. Gitaarmuziek waar hele verhalen mee verteld worden.

Ach, wie weet...misschien gaat beide nog eens lukken: een boek wat voorgelezen wordt onder mooi getokkel bij het kampvuur...ja, ja, droom rustig verder!

dinsdag 7 januari 2014

Acteren is goed voor een schrijver, dus....

Volgens mij was het bij boekschrijven.nl (of schrijvenonline.nl, dat zou ook nog kunnen)dat ik een keer een artikel las over acteren. Door zelf te acteren leer je jezelf in te leven in een personage wat jouw personen in je boek natuurlijk ten goede komt.....
Tja, zit wat in natuurlijk.
Hoewel het hier helemaal niks mee te maken heeft, ga ik dus voor het eerst sinds mijn schooltijd weer op toneel staan...in de kerk dan wel. Maar toch met een echte musical. Bibber....nu ben ik onderhand wel gewend om voor in de kerk een rolletje te spelen tijdens bijv. Kerst of Paasprojecten voor de kinderen maar een hele voorstelling mét tekst en zang is toch wel weer even iets anders...(eng maar ook leuk!)

Dus kom maar op met dat inleven van personages.... :-)

Ik heb hier een schrijfboek liggen waar ik eerlijk gezegd niet doorheen kan komen..maar die dus echt aanraadt om de personages volledig uit te werken voordat je begint te schrijven. Moet eerlijk gezegd bekennen dat ik het toch anders doe. Natuurlijk heb ik een idee over de persoon maar in mijn verhaal groeit hij toch pas echt uit naar een volledige persoonlijkheid. Niet altijd handig, misschien....maar ik zal wel te ongeduldig zijn om alles al zo uit te werken...

Toch heb ik van een verhaal die ik heel graag zou willen schrijven een volledig beeld in mijn hoofd. Alleen is dat beeld niet zo zeer hoe het er in real-life uit zou zien. Ik zie hem alsof het gespeeld wordt als musical....met het soort muziek, technische hoogstandjes e.d.erbij.....
fototheater
foto van www.kunstbalie.nl
Tja.....moet ik dan toch overstappen naar scenarioschrijven?  ;-)


zaterdag 4 januari 2014

boek winnen bij een give away!

Kijk, dat is nou eens leuk! Een give away van Aritha waarbij ze haar boeken "weggeeft".
Wil je ook meedoen? Kijk dan maar eens hier!